TF: Sugo sa
Kadiliman
Chester Ian S.
Pineda
Mapalad ang mga taong nabibiyayaan ng tunay na
kaibigan.
Masarap mamuhay kapag kasama mo ang espesyal sa iyong
buhay. Pakiramdam mo bagang tila walang hanggan ang kasiyahang nadarama. Ngunit
bakit ganoon, kung gaano kalaking pagpapahalaga ang ipinararamdam mo sa kanya
ay ganoon na lamang kasakit at kadali ang kanyang pag-iwan? Di ba ang
tunay na kaibigan ay hindi nang- iiwan, laging nagdadamayan, at handa gawin ang
lahat upang mapabuti ang pagsasamahan? Totoo bang masaya magkaroon ng true
friend?
Bunso ako sa tatlong magkakapatid. Kung tutuusin wala
na akong hihilingin sa buhay maliban sa ang magkaroon ng kaibigang kakalinga at
handang makinig at umunawa sa panahon ng kalungkutan, pagkabigo, o kasiyahan.
Yung tipong may magsasabing “Okay ka lang Chest?” at laging nandyan di dahil sa
may kailangan lang. Siyang- siya ang ideal friend ko.
High School life is da Best ika nga nila. Da best nga
ba talaga?? Sa aming paaralan ay natagpuan ko ang isang kaibigan. Siya si Lenz.
Matalino, simple, responsible, di nang- iiwan, at palaging andyan sa panahon ng
pangangailangan. Larawan siya ng aking sarili at sa kanya makikita ang mga
kalidad na hinahanap ko sa isang kaibigan. Lagi kaming magkasama lalo pa’t
noong nagkaroon ng paligsahan na kapwa kami’y kalahok. Mas lubusan ko siyang
nakilala. Aking napagtanto na siya na nga ang magiging true friend ko. Lumalim
ang aming pagsasama at siya’y aking naging kaibigan. Sa isang pangyayari lahat
ay nagbago. Sa isang munting pagkakamali na sa kanya’y malaki kung kanyang
ituring ay siyang sumira ng aming pagkakaibigan. Ni hindi lang man siya
nagbigay ng second chance. Aking napagtanto na ako’y walang halaga sa kanya
sapagkat ganoon na lamang kadali ang kanyang pagbitaw. Bagkus, mas lubusan ko pang
hinanap ang sagot at inalam ang mali sa aking sarili kung bakit di madali para
sa’kin ang makahanap ng TF- true friend. Pagkatapos ng pangyayari ay di
ko na inintindi sa halip ay binuksan ko na ang panibagong kabanata ng aking
buhay. Lumaho man si Lenz, pumailanlang naman itong si TFMicoh. Sa hindi
namalayan, may mga kaibigan rin pala akong matagal nang nakausli sa baul ‘di
nga lang dagliang binuksan ngunit minsan andyan - Jan Lester, Adino Jephthah,
Kevin Paul, Nyll Vincent, at Freedom
Kinaumagahan, nagkaroon ako ng sakit. Isang malubhang
sakit. Hindi ko sinabi sa aking kaklase at Lenz ang tungkol dito dahil wala
naman silang concern sa’kin o ayaw ko lang silang maabala pa. Tinanong ko ang
aking sarili: Bakit ganito ang aking kapalaran? Mula nang magkasakit ako ay
wala na akong ibang sinasabi kundi Diyos. Natuto akong makipag- usap sa Diyos.
Kung hindi dahil sa sakit, siguro ay hindi ko siya nakilala. Kapag nagdarasal
ako sa kanya, pakiramdam ko’y wala akong sakit. Lahat ng problema ko ay
sinasabi ko sa kanya. Dahil dito ay itinuturing ko siyang true friend ko.
Binigyan niya ako ng sakit hindi sa kadahilanang ako’y gusto Niyang gantihan o
parusahan, bagkus gusto Niyang makilala ko siya sa ganoong paraan. Tunay siyang
sugo sa kapanahunan ng aking kadiliman. Bahagi sila ng buhay ko lalung- lalo na
ang Maykapal. Ikaw, true friend mo din ba Siya?
Bukabularyo:
Sugo - Torch
